Lotte's weblog

Hi! 

Afgelopen week ben ik een aantal dagen in Matamata geweest, (voor de liefhebbers het stadje dat hier bekend is doordat ’the shire’ oftewel het dorpje waar de hobbits in wonen daar gecreerd is) maar dat was niet de rede voor mijn bezoek, helaas!

De roots van mijn onderzoek liggen namelijk in Matamata en dus moest ik een bezoekje brengen aan de kliniek en dierenarts daar. Matamata ligt op zo’n 5 uur rijden van Palmerston North en dus werd er voor mij een hele mooie huur auto geregeld en een nog mooiere hotelkamer (met bubbelbad!).

Op maandag ben ik heen gereden en op dinsdag en woensdag heb ik met de dierenarts daar meegelopen en de stoeterijen bekijken waar de data waarmee ik werk verzameld is. Joepie eindelijk echt veulentjes aaien! En heerlijk om lekker met de dierenarts mee te kijken en een paar dagen niet achter mijn bureau te zitten.

 Op woensdag om 5 uur kwam ik er eindelijk achter waar mijn missende data was! Ik miste nog een hoop rontgenscores en nou bleek dat de dierenarts ‘vergeten’ was er een aantal te bekijken! Probleem opgelost en ik krijg eind volgende week (kiwi-tijd…) mijn data.

Donderdag ben ik weer terug gereden naar palmerston in het vrolijke gezelschap van een Blue Heron. Ik dacht eerst dat het een hondenras was waarvan ik gewoon de naam niet goed van verstaan had, maar toen ik me ’s ochtends melde bij de kliniek om de hond op te halen keken ze me toch een beetje vreemd aan…O je bedoeld de vogel! eeuhmm ja die ja..schaam, schaam! Maar met de vogel in de auto op de terugweg was ook heel gezellig!

Donderdag avond hebben we met de hele club sinterklaas gevierd (dobbelspelletje). Er waren een heleboel lieve ouders die kilozakken pepernoten, chocolade letters, schuimpjes enz. hadden opgestuurd dus we hadden voor een weeshuis aan eten en natuurlijk een heleboel kadootjes!! Ik heb heel erg hard mijn best gedaan en uiteindelijk een bedmintonset gewonnen en een bingospel. Zo kan ik voortaan op zowel zonnige als regenachtige dagen me heel goed vermaken!

liefs Lotte

Hoi!

Zaterdag ochtend zijn we in collone (zoals nu bijna alle weekenden; met alle Dutchies achter elkaar) naar Wellington toe gereden. Toen we bijna Wellington inreden en ik net bezig was met een inhaal manouvre miste ik de afslag. Nou was dat niet zo heel erg want de volgende afslag bracht ons ook bij het hostel , maar de andere auto had vanaf die afslag uitzicht op zee waar een hele groep dolfijnen aan het zwemmen en springen was! En die heb ik dus gemist…

Mijn zaterdag zijn bestond eigenlijk vooral uit terrasjes met kopjes thee/koffie, ijsjes of biertjes afhankelijk van het tijdstip. Tussendoor hebben we stiekem een beetje gewinkeld en de botanische tuinen bekeken en het gras uitgeprobeerd; het lag heerlijk in de zon!

’s Avonds zijn we met de hele groep (16 man in totaal) uit eten geweest en daarna de kroeg in gedoken voor een aantal biertjes. Was erg gezellig (voor sommige mensen nog iets meer dan voor andere, maar ik noem geen namen…) Beckham hebben we helaas niet gespot, maar het was wel super druk in de stad waardoor het af en toe moeilijk was een kroeg te vinden waar we wel allemaal binnen kwamen.

Zondag zijn we naar het Te Papa Papa museum geweest. Dat ging over de natuur (gijsers en vulkanen en dieren) en over de maori. Erg kind vriendelijk museum waar je alles mag aanraken en je kan verkleden! (zie foto’s) ‘ s Middags we naar de Wellington Zoo geweest waar het echt lente was: He die struisvogels nemen een stofbad! O nee, ze zitten boven op elkaar! Aldus Boukje.

Vandaag ga ik naar Matamata toe. Dat ligt ongeveer 5 uur rijden ten noorden van Palmy. Daar zit de dierenarts die mijn onderzoek heeft uitgevoerd en ik hoop dat ik daar wat missende data kan terug vinden en verder wat vragen kan stellen. Ik blijf daar dinsdag en woensdag, om een beetje met de dierenarts mee te lopen en dan rij ik donderdag weer terug. Zo ben ik precies op tijd voor onze sinterklaas viering!
De uni heeft een huurauto voor mij geregeld en een motel kamer geboekt, en in het motel schijnen ze een zwembad en hotpool te hebben. Ik denk dat ik me wel ga vermaken de komende dagen!

Veel liefs Lotte 

hallo allemaal!

Joehoe, ik ben 24!
Jarig zijn in de zomer is eigenlijk veel leuker, jammer alleen dat er dan een hoop mensen niet bij kunnen zijn…(ik heb jullie wel gemist op mijn verjaardag)

Afgelopen weekend zouden we eigenlijk gaan wandelen in New Plymount. Maar na het checken van het weerbericht bleek het daar te gaan regen… Gelukkig waren de weersvoorspellingen voor Ocean beach een stuk beter en dus hebben we alle plannen omgegooid.

Zaterdag zijn we gaan surfen bij Ocean beach. Het zou eigenlijk 30 graden worden, helaas werd het dat niet helemaal en was het ook een klein beetje bewolkd. Maar de golven daar in tegen waren geweldig! Echte beginners golfjes waar we goed op konden oefenen. Ik ben gelijk weer helemaal verslaafd, golfsurfen is zo leuk! Alleen ga ik de volgende keer wel op zoek naar een verhuurpunt dat ook wetsuits verhuurd. Alleen in bikini is het toch nog wel een beetje koud…

Zaterdag avond hebben we,  alvast ter ere van mijn verjaardag, met z’n allen pizza’s in het park gegeten met een biertje en een wijntje erbij. Daarna hebben we tea-pot-cocktails (cocktails maar dan geserveerd in een thee-pot!) gedronken in een gezellig kroegje. Later op de avond zijn we naar het echte uitgaans gebeuren gegaan om daar lekker te dansen. Om 12 uur heeft iedereen heel hard voor mij gezongen (zelfs boven de muziek uit!) en waren er een heleboel balonnen en een grote cocktail waardoor ik me gelijk op en top jarig voelde!

Na het uitgaan mocht ik eindelijk mijn pakjes open maken. Het kadootje van arjan kwam vrijdag al binnen via de post en die van bouk stond ook al achterin de auto,  dus daar had ik de hele tijd al met spanning naar zitten kijken. Maar het was het wachten waard! Ik heb een heleboel dingen gekregen om mijn auto nog mooier te maken: Bloemenstickers voor op de buitenkant, een knikkend hondje voor op het dashboard, een bondje voor om het stuur (roze met bloemen), glow-in-the-dark hartjes en sterretjes om ook binnen in de bus een mooie sterren hemel te maken, Bloemetjes-oorbellen zodat ik zelf ook in stijl ben en nog een heleboel meer!

Zondag zouden we eigenlijk gaan raften, maar dat liep helaas een beetje mis. Volgens een meneer van het hostel was het een uurtje rijden naar River Valley, maar een heleboel gravel-roads en 2,5 uur later stonden we bij een bordje dat aankondigde “River Valley 60 min”
Telefoons hadden geen bereik en toen we (veel te laat) aan kwamen waren onze gidsen al naar huis gestuurd. Na een beetje geslijm en lief kijken kregen we de mensen daar wel zo ver dat we mochten herboeken en nu gelukkig niets hoefde te betalen. Over twee weken gaan we het nog een keer proberen…

Gelukkig kun je bij River Valley ook heerlijk zwemmen en van rotsen afspringen en was het heerlijk weer! ’s Avonds zijn we met de hele groep lekker uit eten geweest ter ere van mijn verjaardag en zo voelde ik me de hele dag toch heel erg jarig.

Maandag hebben we mijn verjaardag nog eventjes dunnetjes overgedaan met Mud-cake in de koffiepauze en een BBQ  bij mij thuis in Tokomaru ’s avonds. Ik vond het ook heel leuk om aan de andere te laten zien waar Boukje en ik nou wonen en de BBQ was heel geslaagd!

Kortom ik heb ongeveer 3 dagen lang mijn verjaardag gevierd hier in Nieuw-zeeland! Aankomend weekend gaan we met z’n allen stappen in Wellington (de hoofdstad) en nou heb ik gehoord dat David Beckham er dan ook is, dus dat beloofd wederom een mooi feestje te worden!

Kus lotte 

Hi!

Mijn onderzoek begint steeds meer vorm te krijgen, ik heb namelijk hypothesis opgesteld! (normaal begin je hiermee, maar ja….) Helaas mis ik nog een hele hoop data maar daar had chris een goede oplossing voor…(op z’n kiwi’s)
In Cambridge was er een veulen doodgegaan en daar wilde de uni graag sectie op verrichten. Nou is cambridge ongeveer dezelfde kant op als Manawata (waar de dierenarts zit die ik nodig heb voor mijn missende data) en had chris gedacht dat Boukje en ik wel die kant op konden rijden om het veulen op te halen en dan gelijk langs de dierenarts konden rijden.
Om een lang verhaal kort te maken, Cambridge is ongeveer 5 uur rijden, de dierenarts had geen tijd voor mij, maar de rit was super mooi!
Ik was wel blij dat we huurauto mee kregen, die is na 10 uur rijden toch net ietsje comfortabeler dan max (tenzij je bij max achterin gaat liggen natuurlijk)

Ik heb trouwens onder het kopje ‘Over Lotte’ een klein stukje geschreven over wat mijn onderzoek nou inhoud en wat mijn hypothesis zijn.

Dit weekend zijn we met bijna de hele nederlandse club naar Napier geweest. Napier ligt aan zee en is het art-deco stadje van Nieuw-Zeeland. Het was het weekend heel mooi weer, dus Napier zag er super mooi uit met palmbomen en een helder blauwe lucht. Helaas was het net iets te koud om echt op het strand te liggen, maar gelukkig kun je er ook heel goed winkelen!

Zaterdag gingen een aantal meiden een wijntour doen, maar bouk en ik hadden daar niet zo veel zin in dus hebben we lekker door de stad gehobbeld en een beetje gewinkeld en naar de kapper geweest. Best wel spannend want leg maar eens goed uit wat je wil, en het koste maar 10 euro hmm…verdacht. De knipmethode was ook een beetje apart (zie foto!) maar het resultaat was best prima!
Zaterdag avond hebben bouk en ik ons in het Nieuw-Zeelandse uitgaansleven gestort. Na een beetje rondvragen en rondrijden vonden we in een verlaten haven ’the place to be’ van Napier: The Thirsty Whale. Super leuke kroeg, waar we weer eens ouderwets hebben staan swingen!

En toen het spannendste deel van het weekend: voor het eerst slapen in de bus!
We hadden echt een super mooie plek, op een parkeerplaats, met toiletten en uitzicht op zee! En natuurlijk sliep dat heerlijk. Toen we de  volgende morgen wakker werden en een voorzichtig door de gordijntjes gluurde bleek de hele parkeerplaats ineens vol te staan met auto’s! Er was op de parkeerplaats ernaast een soort braderie/rommelmarkt aan de gang waar we bandjes hebben gevonden van de Pet shop boys en U2!

Zondag hebben we een strandwandeling gemaakt naar Cape Kidnappers. Echt een super mooie tocht over het strand met steile kliffen en mooie uitzichten. En na 10 km lopen de Jan-van-genten-kolonie waar het allemaal om te doen is. Heel grappig dan opeens zitten er honderden vogels op de rosten allemaal boven op elkaar gepakt. De rotsen zijn helemaal wit van de vogelpoep en het stinkt! Maar het ziet er wel heel mooi uit…

Aankomend weekend is mijn verjaardag en we gaan met alle meiden bij ons thuis BBQ’en en daarna lekker stappen in Palmerston. Heb er nu al zin in!

tot gauw,
liefs Lotte

Hey!

Nou als eerste: mijn veulentjes project gaat definitief niet door….
Ik ben maandag maar meteen begonnen met inlezen in mijn nieuwe project over OCD (gewrichtsziekte bij paarden). En dit project is ook best wel interessant, maar wel een stuk minder leuk om uit te voeren. Het is nu vooral statistiek…
Nu ben ik dus druk bezig om te leren hoe SPSS werkt, proberen overzicht te krijgen in alle data en een hypothese schrijven.

Afgelopen weekend zijn we met alle nederlanders (11 meiden) hier op de universiteit een weekendje naar National Park geweest.
Op de heen weg hadden we alleen een klein probleempje…Na een paar grote heuvels brandde opeens zowel het lampje van de accu als van de remmen en begon de motor een beetje te stinken. Nadat bouk en ik hadden geprobeerd op te zoeken in het boekje wat het betekende en er eigenlijk alleen stond ” zet de auto direct aan de kant” hebben we besloten toch maar even door te rijden naar het eerst volgende dorpje. Daar bleek dat de ‘fanband’ eraf was gelopen. (zorgt voor koeling van de motor) De garage bleek 100 m verderop en ongeveer 10 min later en 80 dollar armer was max weer helemaal gemaakt. Ik was wel heel opgelucht dat de automonteur zei dat er waarschijnlijk een steen tegenaan is gekomen en dat het gewoon pech was. Joepie, ik heb dus niet een hele slecht auto gekocht!
Op zaterdag hebben we de Tongariro crossing gelopen. De crossing is een wandeling van 17 km en duurt ongeveer 8 uur. Ik heb nu blaren en spierpijn maar het was het zo dubbel en dwars waard! 
Toen we ’s ochtends vertrokken (om kwart over 7)  was het bewolkt en zelfs een beetje aan het regen maar toen we een klein stukje geklommen hadden, kwamen we boven de wolken uit en was het de rest van de dag schitterend weer! 
De crossing gaat de redelijk steil omhoog en het is een hoop klimmen en nog meer uithijgen en op adem komen, maar de uitzichten die je hebt zijn zo fantastisch. Hier in Nieuw-zeeland is echt alles zo mooi als dat je het op de foto’s ziet. Misschien stiekem nog wel mooier. (zie de fots’s!!!)
De crossing gaat langs een vulkaan (mount Doom, voor de mensen die Lord of the Rings hebben gezien), sneeuw, langs super helder blauwe berg meertjes, stomdende hotsprings en ook nog een stuk door het bos. Heel gaaf om te zien dat er aan de ene kant van de berg alleen maar rotsen zijn, terwijl er aan de andere kant een heel bos is.

Op zondag ging een deel van de groep skydiven en een deel paardrijden. Omdat ik er nog niet helemaal overuit was of ik mezelf wel uit een vliegtuig durf te gooien ben ik gaan paardrijden. Gelukkig was dit een goede keus! Ik heb nog nooit zo’n gave buitenrit gemaakt. We begonnen om 10 uur en waren pas om kwart over 5 weer terug. (auw, nog meer spierpijn)
De toch ging door river valley, een heel mooi heuvellandschap met in de diepte een rivier. In de weilanden stonden schapen, koeien en herten en daar reden wij met de paarden doorheen. Er waren niet echt gebakende paden en de gids liet ons heel vrij zodat we af en toe in volle rengalop de berg op konden scheuren.
Tijdens de thee-pauze beweerde onze gidsen dat we paarden gewoon konden laten staan….Binnen 5 min stond de helft boven op de heuvel en kon de gids er te paard achteraan om ze allemaal weer terug te halen, heel grappig! Dat grapje hebben sommige paarden nog een paar keer herhaald! Het paard van de gids was hier het beste in, zodat ze gids op een gegeven moment maar achter op bij een van de andere paarden is gaan zitten om niet de hele heuvel op te hoeven lopen.
De paarden hier zijn net berggeiten. We zijn te paard heuvels afgegaan die zo steil waren dat ik er lopen denk ik niet van af zou durven. Af en toe lag ik echt bijna plat op de rug van Pablo (mijn paardje) maar zo gaaf om te zien dat ze precies weten waar ze hun voeten moeten neerzetten.
Super leuk aan de tocht was dat de gidsen ook zo enthousiast waren, het was de eerste keer dit jaar dat ze weer een dagtocht gingen maken en vonden het bijna net zo leuk als wij. (denk dat we daarom ook 3 gidsen hadden, terwijl we met z’n 4en kwamen rijden)

Vandaag zit ik helaas weer gewoon achter mijn computer, gegevens uit te werken. Minder spannend. Ik ben deze week alleen in huis (behalve Gemma en Andrew) want Boukje zit in Christchurch voor haar onderzoek, maar komt donderdag al weer terug. 
Vanavond ga ik eten met de andere NL meiden en daarna echt NZ mudcake eten!

tot gauw!
liefs lotte    

Hallo!

2 weken onderzoeksstage achter de rug en helaas nog geen veulen gezien. En waarschijnlijk gaat dat ook niet meer gebeuren ook….
Vrijdag middag kwam Chris vertellen dat de eigenaar van de stoeterij (Sam)  erg personeels tekort heeft en steeds zijn telefoon niet opneemt als Chris belt om een afspraak te maken voor het onderzoek. Chris denkt dat Sam daarom eigenlijk niet meer wil meewerken aan het onderzoek!
Daar gaat mijn hele onderzoek dus…..

Chris gaat dit hele weekend proberen om Sam alnog over te halen om mee te werken en maandag krijg ik de uitslag of mijn project einde oefening is. Niet zo’n leuk nieuws dus.
Chris kwam vrijdag middag wel al gelijk aan zetten met een back-up project (dat hij blijkbaar al klaar had liggen voor het geval er iets mis ging met mijn project…beetje verdacht misschien) ik hoef dus niet naar huis!
Het back-up project gaat ook over racepaarden, thoroughbreds, alleen dan over osteochondrose (een gewrichtsaandoening). Het nadeel is dat dit project veel meer data-analyse is en ik dan dus veel meer achter de pc moet zitten.

Ik ben dus al het hele weekend aan het duimen dat mijn project toch nog door gaat, want ik wil wel heel graag met veulentjes werken. En kan ik anders twee weken werk in de prullenbak gooien…. Morgen krijg ik dus de uitslag! Willen jullie voor mij duimen?

Het weer hier in Nieuw-Zeeland was de laatste dagen echt heerlijk! Lekker in je T-shirtje buiten lunchen in de zon, en oppassen dat je niet verbrand met dat gat hier in de ozonlaag.
Gister zijn Bouk en ik naar een soort Country-fair geweest in een dorpje veder op. Er was vanalles zoals koeien keuringen, paarden sport en heel veel alpaca’s! Rara beesten, ze gingen alpaca’s keuren en ze zelfs over een soort van hindernissen baan laten lopen!

Vandaag (zondag) regent het helaas bakken uit de hemel. Maar de openhaart is aan, dus dat wordt denk ik maar spelletjes doen bij het haardvuur en gordijnen maken…
Het pimpen van mijn bus schiet trouwens al best wel op! Ik heb nu een matras (op maat!), kussen en als klap op de vuurpijl: witte fluffy dobbelstenen aan de achteruitkijkspiegel! (die heb ik gister gewonnen op de Country fair!)
denk dat mijn bus nu al wel in prijs verdubbeld is (minimaal)!

Als ik meer weet over mijn project zet ik het gelijk op de site.

Veel liefs
Lotte

dag allemaal!

Joehoe, ik ben de trotse bezitter van een Ford Econovan Maxi ’94! Alias Maximilliaan alias Max. (zie foto’s!!)
Hij is heel erg groot en nu ook nog heel erg wit (al weet ik niet of hij dat heel lang zal blijven). Ik geloof dat ik de grootste auto heb gekocht die ik de afgelopen tijd gezien heb. Boukje en ik hebben best wel veel auto’s bekeken de laaste week, we hadden namelijk een huur auto en de kosten daarvan liepen toch wel een klein beetje op. Een auto kopen is hier echt heel veel goedkoper.

Eergister zagen we de advertentie voor deze bus op ‘Trademe’ (zeg maar de lokale marktplaats) en gister zijn we gaan kijken, hebben een proefritje gemaakt en toen heb ik maar gelijk een bod gedaan. Ze wilden er 2500 dollar voor hebben en ik heb 2000 geboden (is ongeveer 1100 euro) en dat was na een kort overleg goed. Toen had ik dus ineens een auto! Dat wil zeggen, nadat we nog ruzie gemaakt hebben met de plaatstelijk pinautomaten. Deze wilde ons namelijk niet meer dan 800 dollar per dag geven…maar lang leven de creditcard!

Ik ben blij dat onze auto quest nu afgelopen is (voorlopig dan, Boukje wil ook nog een eigen auto kopen om straks mee rond te reizen maar dat heeft nu niet zo’n haast) Sommige mensen die hun auto proberen te verkopen zijn echt raar! Zo hebben we gekeken bij een busje waar de versnellingsbak echt helemaal gaar was en waarvan de verkoper toegaf (nadat we erachter kwamen dat we allemaal diergeneeskunde studenten waren) dat hij niet zo geschikt was voor lange afstanden…! Een andere kerel ging ineens zijn prijs verhogen toen ik een bod deed en weer een ander beweerde dat alle auto’s in N-Z een afwijking hebben naar links als je remt of het stuur los laat…Ahum!

Max heeft voorin 3 zitplaatsen, maar is achter helemaal leeg, ideaal voor een matrasje dus! Ik ga me vandaag maar eens bezig houden met het pimpen van mijn bus (gordijntjes enzo)! Echt fijn, de supermarkt en the warehouse (winkel waar zo ongeveer alles verkopen) zijn hier 7 dagen per week en 24 uur per dag open! Dan kunnen bouk en ik straks lekker weekend tripjes maken naar het strand ofzo en in de bus slapen.

De eerste week op de universiteit (Massey) was leuk, maar niet helemaal zoals ik verwacht had. Mijn begeleider is nog iets meer layedback dan ik van te voren gedacht had en alles gaat hierop ‘kiwi-time’ (een uurtje later dan dat je had afgesproken is geen uitzondering) Zo heeft het tot vrijdag geduurt voor ik een eigen computer had en bouk heeft er nog steeds geen. Gelukkig is het wel heel gezellig met de andere meiden en zitten we met z’n allen (die onderzoek doen) in een ‘hok’ (zie de foto)

Ik dacht dat ik zou gaan meewerken aan een groot onderzoek, maar nu blijkt dat het meer de bedoeling is dat ik het onderzoek ga opzetten. Daar ben ik dus de afgelopen week druk mee geweest maar het verloopt nog allemaal een beetje rommelig. Maandag ga ik ,als het goed is, met mijn begeleider (chris) naar de stoeterij waar het onderzoek zal plaats vinden, joepie veulentjes aaien!. Maar met de kiwi-style hier is het nog even afwachten of we echt maandag gaan (kan ook heel goed vrijdag worden…)

Zodra mijn bus gepimpt is zet ik de foto’s op de site!

liefs lotte

Hallo allemaal!

Ik ben veilig aangekomen in mijn nieuwe luxe villa in Tokomaru!

Ik heb nu een nieuw aders :

10 Rewarewa street
Tokomaru  (een postcode gebruiken ze hier niet zo veel geloof ik..)

En ik heb ook een nieuw telefoon nummer:

+642102595209

De reis hier naar toe was in het vliegtuig vreselijk en in de trein geweldig! In het vliegtuig kon ik op geen enkele manier in slaap komen terwijl een een heel hard snurkende koreaan naast mij zit die me ook nog eens de hele tijd in mijn zij aan het porren was… Maar de trein reis daar in tegen was heerlijk. Super lekkere grote stoelen, grote ramen en een geweldig uitzicht op besneeuwde bergen, watervallen en kleine riviertjes tussen weilanden vol met schapen.

Boukje en ik hebben ook nog een dagje rondgehobbeld in Auckland en natuurlijk zoals elke toerist op de sky tower gestaan. Het uitzicht was echt geweldig! (zie foto)

Hier is tokomaru is het super! Bouk en ik hebben allebei een eigen, hele grote kamer met een 2-pers bed. Het huis is super groot en wij kunnen gewoon overal gebruik van maken dus leven nu echt in luxe. Het enige nadeel is dat het echt koud is hier en er alleen in de kamer een haardvuurtje is. Dus slapen gaat onder 2 dekens en ik heb gelijk maar een paar hele dikke sokken gekocht voor in huis.

als je de foto’s bekijkt van Tokomaru zie je onze villa (ik slaap in de kamer op de foto rechts) en een foto van de achtertuin, met de bergen. De ander foto is van een soort varen boom die hier echt overal staan en echt super mooi zijn.

Gemma en Andrew zijn echt heel aardig en we kunnen goed met ze lachen! gemma is 27 en een dokter op de ER en Andrew is een hoefsmid maar is nu weer aan het studeren op de universiteit. Ze hebben 3 paarden aan huis en dat is er eigenlijk eentje te veel dus ze hebben al lopen polsen of wij misschien willen helpen…!

Gister hebben Bouk en ik een auto gehuurd en de buurt een beetje verkend. Ook al voor de eerste keer verdwaald natuurlijk! (waar was de afslag naar huis ook al weer?) En ook het links rijden is een heel avontuur (ik zet nu steeds ipv mijn knipperlicht de ruitenwisser aan, maar verder gaat het prima!) Vandaag hebben we even een kijkje genomen op het strand en zijn ook nog de bergen in geweest. Eindelijk mijn nieuwe bergschoenen echt ingelopen en nu heb ik natuurlijk blaren….

Morgen gaan we naar de universiteit! Hopelijk krijgen ik dan een beetje beter idee wat ik de komende maanden zal gaan doen. Zodra ik het weet zal ik het jullie vertellen!

Liefs lotte

Hallo!

Na een lange vliegreis en een korte nacht kwamen we maandag ochtend in Seoul aan. De hele reis ging eigenlijk heel erg goed en zelfs het vinden van de goede bus naar het hostel ging goed!

Heel grappig dat koreaanse mensen ons allemaal heel boeiend vinden. Echt heel erg aanstaren doen ze niet, maar soms wordt je ineens aan je arm gegrepen en vragen ze waar we vandaag komen en natuurlijk kent iedereen Guus Hiddink! Vooral de schoolmeisjes compleet met uniform zijn schattig, zij zwaaien heel enthousiast en roepen hallo in koor.

Gister hebben we over marktjes gelopen en zijn we naar Lotte world geweest. Lotte is een groot bedrijf dat uit Japan komt en hier een pretpark, ijsbaan, kegelbaan, een shopping centrum enz,  en veel producten heeft. Ik heb nu Lotte kauwgom, snoepjes en ik wil morgen nog even Lotte 7up kopen.  Zie ook de foto!

De markt waar we gister waren was echt bizar. Zo had je een hele straat waar ze alleen maar ritsen verkochten en een heel groot gebouw (zeg maar V&D in het groot) met 8 verdiepingen maar alleen maar lappen stof!

Als hier hier over straat loopt staat er om de 2 meter een eetkraampje waar ze de meest vreemde soorten voedsel verkopen. Gister waren Bouk en ik dan ookeen klein beetje huiverig om een echt Koreaans eettentje binnen te stappen. Uiteindelijk hebben zijn we met twee mensen uit het hostel gaan indoor-BBQen! Dat zie je hier overal en schijnt heel traditioneer te zijn, met een soort gat in de tafel waar dan kolen in gaan. En super lekker!

Vandaag hebben we een paleis bezocht en een tempel. Zo mooi! Alles helemaal geschilderd in de felste kleuren.  In de tempel zelf stonden 3 grote gouden boedha beelden en was het nog mooier dan aan de buitenkant. Maar toen we daar waren was en net een soort dienst bezig dus konden we helaas niet zo goed binnen kijken.

Buiten het paleis voelde Boukje en ik ons wel echt touristen. Daar was een soort plein waar volgens mij alle 65+ mannen van heel korea bij elkaar zaten om een soort schaken te spelen. Daar werden we wel goed nagekeken en uitgelachen…

Morgen vliegen we weer verder naar Auckland. We blijven daar dan een nachtje slapen en nemen dan de trein naar palmerston North.  Ik begin eindelijk een beetje over mijn jetlag heen te komen dus ik hoop dat alles straks weer overnieuw begint!

liefs lotte

Dag allemaal,

Morgen is het dan zover; samen met boukje vlieg ik richting Nieuw-Zeeland!
We vliegen morgen om 10 voor zeven ’s avonds en zijn dan om half 1 lokale tijd in Seoul (Zuid-Korea). Daar blijven we een paar daagjes plakken om even wat van de cultuur daar op te snuiven.

Op donderdag avond vliegen we weer verder, dan echt naar Nieuw-Zeeland. We zijn dan vrijdag middag in Auckland. Om vervolgens op zaterdag de trein te pakken naar Palmerston North, waar de universiteit staat en wat de komende 3 maanden mijn thuishaven zal zijn. Al met al ben ik dus bijna een week onderweg voor ik er echt ben!

In Nieuw-Zeeland gaan Boukje en ik allebei een kamer huren bij Andrew en Gemma. Dit zijn vrienden van Chris (onze begeleider daar) en ze wonen op een klein soort van boerderijtje vlak bij Palmerston North. Hij is hoefsmid en zij arts en ze hebben 3 paarden en een kat. Ze schijnen in een typische kiwi villa te wonen dus ik ben erg benieuwd wat ik me daar bij moet voorstellen.

Eenmaal in Nieuw-zeeland ga ik onderzoek doen naar “the effect of early exercise on thoroughbred foals”.  Dit houd in dat we veulentjes vanaf 1 week oud in een stapmolen gaan zetten voor een half uurtje per dag. Het idee erachter is dat de veulentje door deze extra beweging extra sterk worden (vooral de pezen en het bindweefsel) en dan later in hun leven als racepaard minder snel kreupel worden.

In Nieuw-zeeland is het nu net lente en de eerste veulentjes waar ik mee ga werken zijn als het goed is afgelopen week geboren! Ik ben heel benieuwd hoe de uitvoering precies in zijn werk zal gaan, maar ik heb er in ieder geval heel erg veel zin in!

 groetjes lotte