Lotte's weblog

Joepie! Ik ben geslaagd en ik mag mijzelf nu een open-water-diver noemen! Ik ben eergister nog een extra dag gaan duiken. Heerlijk om zo onder water alles goed te kunnen bekijken zonder dat mijn duikinstructeur de hele tijd de opdracht geeft je masker af te doen of en weer op te doen. We zouden eigenlijk met een hele groep gaan duiken maar helaas kwamen ze niet opdagen zodat ik een extra-prive-duik-les had.

Ik heb 2 duiken gemaakt, 1 naar het visreservaat waar je de vissen onderwater kan voeren en ze in je vingers proberen te bijten. En een naar een scheepswrak waar zeepaardjes ‘schijnen’ te zitten, maar die ik na een uur driftig zoeken niet heb kunnen vinden. Gelukkig wel heel veel andere mooie dingen gezien zoals decorator-krabben, met een heel tuintjes van plantjes op hun rug!

Gister ben ik vertrokken uit Picton en naar Nelson gereden. Ben nu aan het logeren in een hostel. Het regent vandaag al de hele dag en dan is het toch wel fijn als je niet de hele dag in je auto hoeft te zitten. Boukje was aan het kajakken in het Abel Tasman park, maar is nu vanwege het slechte weer ook weer in Picton; heel gezellig dus!

Ik heb een nadeel gevonden aan typische welke-dag-is-het-vandaag?-vakantie-gevoel. Per toeval had ik mijn auto neergezet op zo ongeveer het enige plekje in het hele stadje waar je een parkeerkaartje moest kopen. En omdat ik echt zou zweren dat het zondag was, natuurlijk geen geld in de meter gegooid… Een uurtje later werd het mij door een bonnetje onder mijn ruitenwisser duidelijk dat het toch echt maandag was, helaas! Mijn eerste boete! Nu alleen nog even uitvinden hoe en waar ik moet gaan betalen…

Morgen ga ik bonecarven, oftewel van een stukje runderbot volgens oud-maorie gebruik een mooie ketting maken. Ik was er eerst niet helemaal zeker van of ik hier wel genoeg creativiteit voor bezit, maar nadat verschillende mensen me hebben verzekerd dat het niet zo moeilijk is en veel hulp krijg ga ik me er toch aan wagen….

Daarna ga ik weer lekker de wildernis, richting Nelson Lake National Park.
Ik heb nu helaas mijn kabeltje van mijn foto-toestel niet bij me, maar ga proberen zo snel mogelijk weer een paar foto’s op de site te zetten.

kus

Maandag hebben we de boot genomen naar het zuidereiland en gister ben ik naar de duikschool gegaan. Ik dacht dat de eerste dag alleen zou bestaan uit naar de dokter en het boek lezen. Maar toen ik daar aankwam kon ik me gelijk omkleden en mee de boot in.  We gingen gelijk duiken in zee!

Duiken is echt helemaal geweldig. Ik heb zee-egel, zee-komkommer, zee-sterren en een heleboel vissen gezien die de hele tijd voor je duikbril zwemmen! En we gingen gelijk tot 10 meter diep! Vandaag hebben we de hele dag oefeningen gedaan in het zwembad. Morgen gaan we weer de zee in en waarschijnlijk naar een plek waaqr we zeepaardjes kunnen zien! Whhiehaaa!

De cursus is bijna een prive cursus want er is maar een andere deelnemer: cameron. Cam is een 14 jarige jongen die in Picton woont met zijn moeder. Ze komen uit engeland en wonen hier pas een jaar. Ze boden me gelijk aan dat ik wel van hun oprit, douche en wc gerbuik kon maken! Gister ben ik hier blijven eten en het was erg gezellig!

Vandaag kom Bouk weer terug van een 2daagse wandeling met een duits meisje (Jaquelien) die we op de boot hebben ontmoet. Vanavond gaan we weer samen naar de camping, en  morgen en overmorgen nog meer duiken! Joepie! 

Tadaa!

Vandaag is er dan echt eindelijk een einde gekomen aan mijn project!

Afgelopen woensdag hebben Boukje, Andrea en ik ieder onze eindpresentatie gegeven. Uiteindelijk was ik stiekem nog best wel een beetje zenuwachtig! Zeker toen ik aannam dat 9 uur presenteren kiwi-tijd was en dus om 10 over 9 nog rustig mijn presentatie zat te verbeteren. Komt Chris ineens vertellen dat we echt nu richtig presentatie-zaal moeten omdat daar al 10 dierenartsen op ons zaten te wachten…Oeps!

Toen ik na Boukje en Andrea eindelijk aan de beurt was om te presenteren kwam een van die dierenartsen op het briljante idee om de rest van de presentaties (lees:die van mij) volgende week te hervatten! Gelukkig was de rest van het publiek het er samen met mij over eens dat dit toch echt een heel slecht idee was. En ik mocht met mijn presentatie beginnen.

Zelf vond ik dat ik nog een beetje veel aan het stotteren was en aan het zoeken was naar de juiste woorden, maar chris was erg tevreden en ook van andere mensen kregen we te horen dat de presentaties erg goed gingen dus dat neem ik dan maar graag aan!

Nu is het zaterdag middag (!) en heb net mijn verslag af! Na de presentatie was het toch nog even hard werken om alles goed op papier te zetten. Maar nu kan ik dan met een gerust hard gaan genieten van 2 maanden welverdiende vakantie!!!

Maandag rijden Bouk en ik richting Wellington en dan hebben we dinsdag ochtend vroeg de boot naar picton. Daar ga ik een duikcursus doen!! Ik heb nog nooit gedoken en lijkt me super leuk! Heb er dus erg veel zin in.

 PS: mocht je echt heel geinteresseerd zijn in mijn hele verslag; het staat mijn  site onder het kopje ‘over Lotte’

Raglan is ‘Surfers Paradise’ volgens de Lonely Planet en dat klopt eigenlijk wel zo’n beetje. De golven zijn er super en iedereen probeerd er te leren surfen (incl ikzelf natuurlijk) en dat is wel zo gezellig. Het is natuurlijk wel zo fijn om te zien dat iedereen minimaal net zo vaak van zijn surfboard valt als ik!

Het hele dorp is echt op de surfers-style ingericht en met Oud en Nieuw waren er hier dan ook alleen maar Raggea-bandjes. (wel de beste 2 van Nieuw-Zeeland, volgens onze nieuwe surfvrienden) Mijn oud-en-nieuw heb ik dus surfers-style doorgebracht door te BBQ en te swingen op Bob Marley.

Het nadeel van laidback is dat niemand zich ergens druk over maakt, dat alle bars en cafe’s om 1 uur ’s nachts dicht gaan is dan ook voor niemand een probleem…

Nu ben ik helaas weer terug in Palmerston North en ben aan het werk…In het weekend, mijn begeleider zou zich doodschrikken! dit is geen kiwi-style. Maar aanstaande woensdag moet ik mijn eindpresentatie houden en ik moet nog even wat conclusies trekken…

Nu dus nog maar een weekje te gaan en dan kan het echte reizen gaan beginnen! Op 15 januari neem ik de boot naar het zuider eiland. Volgens iedereen is dat nog veel mooier dan het nooder eiland dus ik ben heel erg benieuwd!

ps het kopje foto’s staat op onverklaarbare wijze nu helemaal onderaan mijn site, maar onder de kopjes Taupo, Rotorua en Raglan staan nieuwe foto’s!

Ik hou van de thermische activiteit hier! Heerlijke warme riviertjes en watervallen waar je onder kan gaan staan. Stomende aarde, fluitende gaten in de grond en komende mudpools.

En zo’n stomend riviertje geeft heel mooie foto’s!

Het enige nadeel is dat niet alle thermische activiteit even lekker ruikt…In het riviertje zelf merkte ik er niet zo heel veel van, maar de rest van de dag rook ik toch een klein beetje naar rotte eieren. Gelukkig de rest van de stad Rotorua ook. In dit stadje komt er op sommige plaatsen zelf stoom uit de putdeksels en hebben ze bepaalde wijken moeten slopen wanwege de stoom die onder de huizen omhoog komt.

 Nadat we 2 dagen op een camping in Taupo hadden gestaan met wc (en veel vliegen) maar zonder douche zaten we met kerst heel luxe in een huis! Andrea had connexties met een dierenarts die een vakantiehuisje heeft in Taupo en daar hebben wij dankbaar gebruik van gemaakt. Kertsavond hebben we met 7 mensen uitgebreid gekookt en een heerlijk kerstdiner gehad. Daarna zijn we met z’n allen in Max gesprongen en naar de hot springs gereden. Het is een klein warm riviertje met bassins dat verderop in de grote koude rivier stroomt. ‘S avonds is het allemaal super sprookjesachtig door alle stoom die boven het riviertje hangt. En zo’n hotpool is natuurlijk nog lekkerder met een koel biertje!

Vandaag is de laatste dag op kantoor voor de vakantie begin. Mijn plan was vandaag nog even hard aan de bak te gaan, maar toen Chris vanochtend met zijn kids het kantoor binnen kwam lopen en vertelde dat hij vandaag eigenlijk vrij was, was mijn hard-werken-plan eigenlijk meteen vervlogen.

Mooi is dat ik vandaag ook via via hoorde dat Chris eigenlijk ook de hele maand januari vrij heeft. Vandaar dat hij van ons af wilde. Maar hij is de beroerste niet en komt ons wel nog helpen op zijn vrije dag!

Gister hebben we met z’n alleen mee geholpen met een herten-project. Er moesten van 50 herten bloedmonster en leverbiopten genomen worden en daar mochten wij bij helpen. Aan het einde van de dag heb ik zelfs alleen een leverbiopt genomen (die nog heel goed lukte ook) echt heel gaaf!

Gisteravond zijn we voor de laatste keer met z’n alleen uit eten geweest. Toen we met z’n allen aan de mudcake zaten begon ineens de tafel te schudden. Waarop Lucy (het enige kiwi-meisje in ons gezelschap) heel nonchalant zei, o dat was een aardbeving. Zo cool om te voelen! Later hoorde ik op het nieuws dat de aardbeving een 6.8 was op de schaal van richter, maar dan wel in Gisborn, dat is ongeveer 500 km verderop…

Vandaag heerst er hier in ons ‘hok’ echt een soort dubbele stemming; iedereen heeft super veel zin in de vakantie maar wil liever geen afscheid nemen. Voor Bouk, Andrea en mij is het nog een beetje anders omdat wij hier nog weer terug komen.

Ik krijg wel steeds meer het idee dat ik 9 januari presenteren echt niet ga redden…Moet alle resultaten nog uitwerken enzo. Ik ben nu alles aan het uitprinten en neem het dan maar mee op vakantie. Kan ik als ik op het strand lig er nog eens een blik op werpen.  Af en toe moet je toch opdrogen…

De uni is nu echt helemaal uitgestorven dus ik ga er ook zo vandoor. Vanmiddag nog even lekker zwemmen en dan morgen echt er op uit!

Vrijdag avond hadden we met de hele groep een kerstdiner! Een klein beetje aan de vroege kant maar op zaterdag gingen de eerste mensen al op weg naar het zuider-eiland.  Iedereen maakte in groepjes een gerechtje en het eten was echt super lekker en natuurlijk veel te veel…

Zoals bij een echt kertsdiner hadden we ook X-mas-Crackers! (vandaar al die leuke papieren kroontjes) Na het kertsdiner zijn we nog met een select groepje het palmerstonse nachtleven (ahum) ingedoken. We werden nog geweigerd bij een kroeg vanwege onze slippers, al verdenk ik ze ervan dat we geweigerd werden omdat we te veel kleren aan hadden…. Uitgaan gaat hier (zoals wel meer dingen) erg op z’n engels; oftewel zonder decollete tot aan je navel of een rokje tot net onder je kont hoor je er echt niet bij!

Na 4 uurtjes slaap vertrokken we de volgende dag alweer vroeg richting New Plymouth. Daar ligt midden in het national park een vulkaan: mount Taranaki (2518m). Alhoewel het me echt zwaar tof lijkt om boven op de top te staan en zo de vulkaan in te kijken zijn we toch maar niet helemaal naar de top gelopen 😉

We hebben een ’tramp’ gemaakt van ongeveer 6 uur en het was echt weer prachtig! De wandeling ging vooral door het bos zodat we de vulkaan eigenlijk niet zo heel goed konden zien, maar de bomen en de watervallen maakte alles helemaal goed. De wandeling ging wel weer lekker steil op en neer met trappetjes waar geen einde aan leek te komen. We beginnen altijd vrolijk kwebbelend aan het begin, maar na een tijdje wordt het dan toch angstvallig stil…

Zondag hebben we New Plymouth een goed verkend (als in vooral de surfwinkels!) en ’s middags hadden we de ‘award-winning-coastal-walkway’ in de planning. Boukje had een surfwinkel gevonden waar je skates kon huren dus toen hebben we de coastal-walkway lekker geskated ipv gelopen.

Vandaag had ik gehoopd de missende data binnen te krijgen, maar ik had natuurlijk moeten rekenen in kiwi-tijd…. De rontgen-foto’s zijn nu wel allemaal bekeken alleen had Elwyn (mijn c0-begeleider) ze thuis vergeten! Maar hij ging ze ophalen (wanneer precies werd mij helaas nog niet helemaal duidelijk) en dan kan ik weer verder.

Verder wordt het hier op de faculteit angstvallig rustig….De eerste 2 NL meisjes zijn al vertrokken naar het zuider-eiland en de rest volgt donderdag en vrijdag.
Gelukkig hebben Bouk en ik ook vanaf vrijdag vakantie voor 2 weken!! Joepie!
Al moet ik er  eerlijk bij vertellen dat alles hier eigenlijk voelt als een grote vakantie!

liefs lotte

ahh!

Omdat ik graag in NZ mijn hele onderzoek wil afronden wil ik graag samen met Boukje en Andrea hier mijn eindpresentatie houden. Omdat hier alles op kiwi tempo gaat hadden we besloten voor de kerst alvast te beginnen met een datum te plannen.

Gister kwam Chris (eindenlijk) weer eens langs om ons te helpen en stelde we ons plan  aan hem voor. Prima zei hij, What about wednesday? Euuhh deze woensdag??? Ja, zei Chris jullie willen toch weg hier voor de kerst?
Nou wil ik natuurlijk graag weg voor de kerst, hoe langere vakantie hoe beter, maar ergens krijg ik ook nog een punt voor mijn onderzoek! Officieel duurt ons onderzoek 12 weken en dat zou betekenen dat we na de kerst nog 3 weken zouden moeten. Plus een heel klein detail dat ik nog steeds niet al mijn data binnen heb…
Chris vertelde ons dat het hem helemaal niets uitmaakt hoe lang we hier zitten, hij is heel easy-going en geeft ons toch wel een goed punt.

We hebben nu afgesproken dat we maandag 9 januari onze eind-presentatie te houden.  Dat is nog steeds best wel een beetje krap als je er rekening mee houd dat we nog twee weken op vakantie gaan. Hoop dus dat het allemaal gaat lukken.

Denk dat Chris echt helemaal genoeg heeft van alle NL’ers met hun projecten (zeker omdat er 2 projecten waar in totaal 4 mensen aan werkten totaal mislukt zijn). Iedereen hier heeft het idee dat het Chris allemaal een beetje te veel wordt….
Toch vreemd in een land waar stress een woord is dat niet lijkt te bestaan. (Al zag ik laatst wel een bord bij een eettentje waarop stond “stressed spelled backwards is DESSERT” Echte kiwi-filosolfie, heerlijk!

Voor mijn eindpunt krijg ik een cijfer van chris voor inzet (50%) voor mijn presentatie (25%) en dan krijg ik nog een cijfer van NL’se begeleider voor mijn verslag (25%). Dus Chris bepaald het grootste gedeelte van mijn punt, hoop dat dat positief is! 
Denk dat ik na mijn presentatie nog wel een paar dagen hier blijf hangen om mijn verslag af te maken. Ik denk dat ik toch lekkerder ga reizen als ik alles heb afgesloten. En ik heb dan nog de hoop dat Chris me dan nog een beetje kan helpen.

Al met al wordt het dus een beetje aanpoten, maar dan ben ik wel eerder klaar –>  Ik heb dan nog 9 (!) weken om te reizen!

Kus Lotte

Hi!

Dit weekend was het poging twee voor het raften (na de mislukte poging op mijn verjaardag) . Om er zeker van te zijn dat we dit keer wel op tijd zouden zijn, zijn we vrijdag avond al naar River Valley toe gereden en daar ’s avonds nog een paar biertjes gedronken in de bar. Bij River Valley ben ik imiddels een goede bekende, ik sta zelfs op de site!

We waren met 10 mensen en moesten ons verdelen over twee boten. Ik zat natuurlijk in de stoere-mensen-boot oftewel team PUSSY! Het raften was grade 5, dat is het hoogste niveau dat je mag doen zonder ervaring en volgens het foldertje zat er wel een degelijk risico aan vast…Maar zal jullie alvast verklappen dat er behalve een paar blauwe plekken niemand gewond is geraakt.

De watervallen waren echt super gaaf en de omgeving zo mooi! (Zie filmpje) En onze gids heeft natuurlijk een aantal keer de juiste comando’s geven (zoals roei tegen de waterval in en hang met z’n allen naar links)om er zeker van te zijn dat we een paar keer omsloegen. Ik heb ook nog van een 5 meter hoge rots afgesprongen! (en de foto’s)

Er was ook een derde boot met ons (met saaie engelse mensen) die natuurlijk ook lang niet zo stoer waren als wij en midden in de waterval omsloegen! Een van de gidsen die mee was om foto’s te maken kwam met haar hand ergens klem in te zitten. Toen ze weer veilig langs de kant stond en haar hand in het water aan het koelen was beet er ineens een aal in haar hand! Zij trok haar hand terug en daarmee ook de aal die met een klap in de nek van een andere gids terrecht kwam! Al met al hilarisch om te zien!!

Zondag hebben Boukje en ik Max gepimpt (al is maxime nu een betere naam volgens sommige). Alle bloemen accesoires heb ik van Arjan gekregen voor mijn verjaardag en mijn auto ziet er nu echt geweldig uit, al zeg ik het zelf!

Liefs Lotte