Vaarwel veulentjes…
4 november 2007Hallo!
2 weken onderzoeksstage achter de rug en helaas nog geen veulen gezien. En waarschijnlijk gaat dat ook niet meer gebeuren ook….
Vrijdag middag kwam Chris vertellen dat de eigenaar van de stoeterij (Sam) erg personeels tekort heeft en steeds zijn telefoon niet opneemt als Chris belt om een afspraak te maken voor het onderzoek. Chris denkt dat Sam daarom eigenlijk niet meer wil meewerken aan het onderzoek!
Daar gaat mijn hele onderzoek dus…..
Chris gaat dit hele weekend proberen om Sam alnog over te halen om mee te werken en maandag krijg ik de uitslag of mijn project einde oefening is. Niet zo’n leuk nieuws dus.
Chris kwam vrijdag middag wel al gelijk aan zetten met een back-up project (dat hij blijkbaar al klaar had liggen voor het geval er iets mis ging met mijn project…beetje verdacht misschien) ik hoef dus niet naar huis!
Het back-up project gaat ook over racepaarden, thoroughbreds, alleen dan over osteochondrose (een gewrichtsaandoening). Het nadeel is dat dit project veel meer data-analyse is en ik dan dus veel meer achter de pc moet zitten.
Ik ben dus al het hele weekend aan het duimen dat mijn project toch nog door gaat, want ik wil wel heel graag met veulentjes werken. En kan ik anders twee weken werk in de prullenbak gooien…. Morgen krijg ik dus de uitslag! Willen jullie voor mij duimen?
Het weer hier in Nieuw-Zeeland was de laatste dagen echt heerlijk! Lekker in je T-shirtje buiten lunchen in de zon, en oppassen dat je niet verbrand met dat gat hier in de ozonlaag.
Gister zijn Bouk en ik naar een soort Country-fair geweest in een dorpje veder op. Er was vanalles zoals koeien keuringen, paarden sport en heel veel alpaca’s! Rara beesten, ze gingen alpaca’s keuren en ze zelfs over een soort van hindernissen baan laten lopen!
Vandaag (zondag) regent het helaas bakken uit de hemel. Maar de openhaart is aan, dus dat wordt denk ik maar spelletjes doen bij het haardvuur en gordijnen maken…
Het pimpen van mijn bus schiet trouwens al best wel op! Ik heb nu een matras (op maat!), kussen en als klap op de vuurpijl: witte fluffy dobbelstenen aan de achteruitkijkspiegel! (die heb ik gister gewonnen op de Country fair!)
denk dat mijn bus nu al wel in prijs verdubbeld is (minimaal)!
Als ik meer weet over mijn project zet ik het gelijk op de site.
Veel liefs
Lotte